قول می دهم نشر پرتقال

معرفی کتاب قول می دهم

کتاب قول می دهم داستانی درباره جست و جوهای یک دختر 12 ساله دورگه امریکایی درباره هویت و ریشه هایش است. ادی (قهرمان داستان) همیشه می دانسته است که یک زوج سفید پوست مادرش را به فرزند خواندگی پذیرفته اند و اصالت پدرش به آلمان بر می گردد. هرچند وقتی به کسی بگوید پدرش مریکایی است، دیگر بیشتر از این کنجکاوی نمی کنند. اما درباره مادرش سؤال ها بیشتر می شود و مشکل همین است، چون او چیز بیشتری ندارد که درباره مادرش بگوید. مادر او یک بومی امریکایی است که پیش پدر و مادر خودش بزرگ نشده است. اگر می خواهید با جست و جوی های ادی همراه شوید، کتاب منتشر شده در انتشارات پرتقال را بخوانید. شاید شناخت ریشه های هویتی ادی برای شما هم جالب باشد.

مشخصات ظاهری کتاب قول می دهم

نگارنده: کریستین دی

مترجم: زهره خرمی

تعداد صفحه ها: 215

گروه سنی: بالای 12 سال

ناشر: انتشارات پرتقال

درباره کتاب قول می دهم اثر کریستین دی

در کتاب قول می دهم با ادی دختر نوجوان قصه همراه می شویم تا ریشه ها و هویت او را پیدا کنیم. ادی که از نظر رنگ پوست و مو و ظاهر تفاوت هایی با همکلاسی هایش دارد و می داند که مادرش در کودکی به فرزند خواندگی یک زوج سفیدپوست درآمده است، چیز بیشتری از ریشه قبیله بومی اش نمی داند. اما یک روز در پی این جست و جو ها به یک جعبه مرموز در اتاق زیر شیروانی به نامه هایی با نام ادیث و عکس زنی که شباهت بسیاری به او دارد بر می خورد. ادی در میان این نامه ها به دنبال بخش گمشده هویت خودش می گردد. جست و جو و سؤال های ادی شاید نمادی باشد از سؤال هایی که نوجوانان از یک جایی به بعد معمولاً شروع به پرسیدن از خودشان می کنند؛ سؤال هایی مانند این که من که هستم، از کجا آمده ام و چه کاری باید انجام دهم.

نویسنده کتاب کریستین دی است که خودش در سیاتل زندگی می کند و تا کنون چندین جایزه برای رمان هایش گرفته است.

مترجم این کتاب نیز زهره خرمی است که کتاب های زیادی را در حیطه کودک و نوجوان ترجمه کرده است.

خرید کتاب کودک و نوجوان با هدف سرگرم کردن آنها می تواند هم زمان با هدف آموزش دادن به فرزندانتان نیز باشد.

بخشی از کتاب قول می دهم انتشارات پرتقال

قسمت هایی از کتاب قول می دهم را اینجا بخوانید:

آتش بازی در محله ما ممنوع است. زیرا اینجا پر از دار و درخت و یک عالمه خانه است. برای همین قرار است به اتفاق مامان و بابا به مناسبت چهارم جولای برویم به قرارگاه قبیله تولالیپ که تقریباً در سی کیلومتری شمال شهر قرار دارد.

آنجا انواع و اقسام وسایل آتش بازی را می فروشند و یک زمین خیلی بزرگ دارند که می شود داخلش آتش بازی کرد. حسابی شلوغ، رنگی رنگی و پر هرج و مرج است. فوق العاده است.

مامان و بابا من را به طرف غرفه ها می برند. یک کامیون خوراکی سیار کنار زمین بزرگ و پر از سنگ ریزه ایستاده و تاکوی مکزیکی اصل می فروشد. هوا پر از بوی گوشت پخته شده پر ادویه است که با گرد سوزنده باروت آن همه آتش بازی قاتی شده. ذرات کوچک دوده آن را روی تمام پوستم احساس می کنم.

مامان می پرسد: «ادی، اینها را لازم نداری؟» مشتش را باز می کند و یک بسته کوچک گوش گیر نشانم می دهد.

سرم را تکان می دهم و می گویم: «نه، همین جوری خوبه. ممنون.»

غرفه ها را در چند ردیف بر پا کرده اند. نزدیک ترین غرفه با روبان های قرمز، سفید و آبی تزیین شده و بالای آن با حروف درشت روی پرچم بزرگی نوشته اند: «آتش بازی». غرفه رو به رویش لیمویی رنگ است و سرتاسرش با رنگ مشکی صورت های موجودات فضایی و بشقاب پرنده کشیده شده است.

چرا توصیه می شود کتاب قول می دهم را برای فرزندان خود بخوانید؟

کتاب قول می دهم داستانی است که می تواند شما را به زندگی بومیان امریکا پس از ورود سفیدپوستان ببرد. آشنایی با ملیت ها و قومیت های مختلفی که در دنیا وجود دارد هم جالب است و هم این که از میان آنها می توان چیزهای زیادی را آموخت. برای تهیه این کتاب برای فرزندان خود می توانید به بانک کتاب مارکا مراجعه کنید.